Namagashi

Dag 25, dinsdag 14 april 2020, Tokyo
De positiviteit heeft gezegevierd. Na 24 uur veel hemelwater is het droog dus gaan wij weer naar buiten. De lucht is strakblauw en geen wolkje te zien. Hoe is het mogelijk na gisteren? Na het ontbijt strikken wij de veters weer en we gaan. Na ongeveer 500 meter lopen komen we op een leuke straat met veel kleine ”lekkere” winkeltjes en de mooie Zenkuji Tempel. De eerste shop die we zien is een “100 Yen Winkel”...en het klopt echt alles voor 100 Yen (85 eurocent). We shoppen wat kleine praktische dingetjes en gaan de tempel bezoeken.

Na vier delicatessenwinkeltjes kwijlen voor de etalage gaan we er bij een hele bijzondere naar binnen.Hier maken en verkopen ze Namagashi. Als je in Japan bent is dit een must. Het zijn ware kunststukjes die gemaakt worden van zoete bonenpasta en natuurlijke producten zoals fruit en eieren. Deze heerlijkheden worden geserveerd tijdens een theeceremonie. Het is minder zoet dan marsepein maar erg lekker, het smelt op je tong. Wij kopen een doosje met vier van die zoete figuurtjes (1.980 Yen = 17 euro). Deze figuurtjes noemen ze ook wel Yamabuki No Hosh.

Namagashi 

De bonen waarvan de Namagashi wordt gemaakt

Ik mag hier niet naar binnen dus wacht ik maar buiten op mijn bazin die wel binnen is.

Duidelijk is dat de tandarts er moeite mee zal hebben. Over de tandarts gesproken: We kwamen langs een “Dental Care”, effe naar binnen om te vragen, via de Googel Translate, wat de prijs is van schoonmaakbeurt van het gebit. Het duurde even maar na overleg met de baas zijn de tandarts zeker, denken wij, kwam de verlossende prijs eruit: 22.000 Yen en dit een slordige 187,00 euro !!!! “Nou nee laat maar we gaan wel op Bali”. Nu we het toch hebben over het prijsniveau wat in Japan erg hoog is. Bij de kapper betalen de heren voor een knipbeurt 5.500 Yen (47,00 euro). Een metrorit van max. 5 stations is 170 Yen (1.45 euro) dit is de minimale prijs en voor meer stations een hogere prijs. En als we boodschappen gaan doen.....een paar voorbeelden: een bruin brood 6 sneetjes 340 Yen (2,90 euro) en een bakkie aardbeien 500 Yen (4,25 euro). Fruit is erg duur in Japan. Iedereen eet hier magnetronmaaltijden uit de supermarkt. Relatief goedkoop en elke dag vers en lekker. Gemiddeld per maaltijd 400 Yen (3,40 euro). Overal waar we komen staan magnetrons, ook in de supermarkt zelf waar ze het graag voor je opwarmen zodat je het warm kan meenemen naar huis.
We duiken het station Lidabashi in en nemen de metro naar station Shibuja. We stappen uit en lopen naar de drukste voetgangersoversteekplaats van Japan. Wij waren daar drie weken geleden ook al om vanuit de Starbucks te zien welke massa mensen er hier oversteekt. En nu? Vanwege het dringende Coronaverzoek thuis te blijven, heel weinig mensen. Wat een verschil met drie weken geleden!

Een bijna verlaten Shibuja Cross, drukste oversteekplaats van Japan

Het standbeeld van de beroemde hond Hachiko is er ook nog. Wij een mondkapje, iedereen een mondkapje dus hij ook een mondkapje.

Hachiko

Veel winkels en eetgelegenheden zijn gesloten maar een Mexicaans fastfoodrestaurant is wel open. We eten daar een een wrap met frietjes, effe geen noodlesoep.
We gaan terug naar de metro, terug naar ons appartement. Weer een leuke dag met prachtig weer. De regen van gisteren zijn we al lang en breed vergeten.

Metrostation Shibuja