We nemen de metro Ginza Line en de JR line (kaartje 170 Yen) naar station Shinjuku. Onze Japan Railpas kunnen we vanaf morgen gebruiken. Daarom moeten we vandaag een los kaartje kopen naar Kita-Kamakura. Prijs is 940,00 Yen. De trein vertrekt om 08.13 en het is een uurtje sporen naar het zuiden. De treinen in Japan vertrekken ALTIJD stipt op tijd. Een beetje eng zelfs zo precies. Onderweg is er niet veel te zien dus doden we de tijd met nog wat voorbereidingen voor onze hike van Kita-Kamakura naar Kamakura. En ik schrijf onderweg op ons blog. De pocket WiFi is perfect. Overal snel en onbeperkt internetten. We stappen uit en we zien aangekondigd dat alle hikeroutes rondom Kamakura zijn gesloten, niet vanwege het Coronavirus maar door de typhoon van 9 september 2019 die veel schade heeft aangericht. En tegenvaller dus want langs de hike liggen hele mooie tempels. We besluiten nu een aantal tempels te gaan bezoeken langs de weg naar Kamakura. Net buiten het station vinden we de Engakuji Tempel (300 Yen). We lopen rond en genieten van de rust en de mooie houten tempels en ook de tuin. Niet alle bomen staan in bloei. Jammer! Na de uitgang naar links en na 900 meter de Meigetsu-in Shrine. Hier is vooral de tuin prachtig. De laatste van de drie tempels is de Kenchoji Shrine. Ook heel erg mooi. Onze magen rammelen en we lopen door langs de file naar het centrum van Kamakura op zoek naar een eetplek. Het is weekend en veel inwoners van Tokio ontvluchten de stad en dat doen ze dus naar Kamakura. De attractie is Komachi Street. We lopen hier over de hoofden. Links en rechts veel winkeltjes met zoete snacks. Blijkbaar houden de Japanners hiervan. We vinden een leuk restaurantje en genieten van een biertje. We eten noodles op zijn Japans met lange slierten. Deze Soba noodles worden koud geserveerd met warme soep of gefrituurde seafood. Het is heerlijk en als we om heen kijken dan zie je de Japanners ook met hun slierten bijna tegen het plafond. Het ligt dus niet aan ons.
We gaan terug via Komachi Street naar het station. We kopen kaartjes en vanaf perron 2 treinen we terug naar Shinjuku Station.
Helaas hebben we door de enorme drukte de grote bekende Boedha niet bezocht. Wellicht gaan we nog terug aan het einde van de reis en dan niet in het weekend.
Op het station van Kamakura bij de infobalie van de JR line hebben we ook de Suica kaart aangeschaft. In Tokio zijn meerdere trein-en metrolijnen. De kaart die wij al hebben voor drie dagen is alleen geldig voor de metro. Nu hebben we ook een kaart voor de overige lijnen en daarbij kan deze kaart kan ook gebruikt worden voor kleine aankopen in supermarkten. Het is een prepaid kaart zoals de Octopuskaart in Singapore. Je levert de kaart in bij het verlaten van Japan en je ontvangt het saldo weer terug. Te gebruiken in het gehele land.
We stappen niet uit in Shinjuku Station maar twee haltes eerder in Shibuya Station. Hier vlakbij ligt de grootste en drukte voetgangersoversteekplaats van Tokyo. Vanuit de bovenste verdieping van Starbucks is dit een geweldig gezicht. Het is effe wachten op een plekkie aan het raam maar dat wachten is het zeker waard. De oversteek duurt 1 minuut en dan is deze grote zebra weer leeg.
Neem een lekkere Frappuchino van 530 Yen (4,25 euro) en geniet......niet te snel opdrinken en niet opstaan anders ben je je plekkie kwijt.
Het weer is geweldig, 20 graden en zonnig. Vanaf 4 uur gaat het weer fris worden. Om te reizen ideaal. Voordat we de metro naar onze kamer nemen lopen we eerst nog even langs het standbeeld van de hond Hachiko die in Japan grote bekendheid verwierf door het feit dat hij na de dood van zijn baasje negen jaar lang heeft gewacht op diens terugkeer van zijn werk bij het treinstation Sibuya in Tokyo.
De vacht van Hachiko is bewaard gebleven in Museum van Tokyo. Dit is twee keer verfilmd.
Op Wikipedia.org staat het volledige verhaal van deze bijzondere hond.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten