Olympische Ringen

Dag 23, zondag 12 april 2020, Tokyo
De nachten zijn koud in Tokyo. We slapen met onze sokken aan. Door de kieren van de voordeur van ons appartement sluipt de kou enigszins naar binnen en daardoor moet de verwarming flink zijn best doen om ons lijf op temperatuur te houden. Dat lukt net maar wij zijn die kou ook niet gewend.
Afgelopen nacht zijn we ook nog wakker geschud door de trillende aarde. 5.2 op de schaal van Richter....niks aan de hand en geen schade.  De Japanners zijn wel gewend aan een beving en daar is de bebouwing ook op berekend.
Wij houden het vandaag heel rustig maar blijven zeker niet de gehele dag binnen. De regen die afgelopen nacht is gevallen kan vandaag niet meer vallen dus blijft het droog. Op een paar kilometer met de metro ligt het nieuwe Olympisch Stadion.
We nemen de JR Chuo-Sobu-Line vanaf station Ichiyaga naar Sendagaya. Dan nog 400 meter lopen en we zien het prachtige grote nieuwe Olympisch Stadion liggen. Het gehele stadion is rondom afgeschermd met hoge hekken dus valt het stadion niet heel goed te zien. Op straat is het erg stil. Weinig mensen maar wel dikke auto’s. Het wemelt in Tokyo van de Mercedessen, BMW’s, Lamborgini’s, Jaguars, Porsches, Bently’s, de dure modellen van Toyota en andere vette merken.  Het gehele gebied rondom het stadion is verlaten. Voor ons ideaal om een foto te nemen met de Olympische Ringen.

De hoofdingang is hermetisch afgesloten

Olympische Winterspelen Nagano 1998

Tokyo 1964

Het gehele gebied van stadion tot infrastructuur is helemaal gereed. Bij de ingang van het gloednieuwe metrostation staan drie beveiligers. Er is verder niemand te zien. Voor ons een raadsel waarom deze mensen hier staan. Alles ziet er perfect en top georganiseerd uit.

Na een rondje om het stadion lopen we naar station Yoyogi. Hier nemen we de JR Yamanote Line naar station Ikebukuro. Ook hier in een normaal druk winkelgebied stil op straat.

We eten hier de lunch in een klein restaurantje. Het bijzondere hier is dat er alleen maar een kok en een vrouw werkt. Wat je wilt eten bestel je via een Vendingmachine. Geld erin, drukken op de foto van je keuze  en er komt een dubbel bonnetje uit rollen. Je loopt naar de kok aan de balie....een strookje voor de kok en het andere behoudt jezelf. Als het eten klaar is roept de kok en je haalt het eten op met jouw strookje. Je tapt zelf een beker water en je gaat weer zitten. Eet smakelijk! Het eten is vers en prima van smaak. Op tafel ligt een doek om je tafel mee schoon te maken. Ben je klaar dan breng je het lege bord en vuile bestek naar een loket. Als je weg gaat dan maak je de tafel ook weer schoon. De schoonmaakdoek wordt wel regelmatig verschoond door de vrouw van de kok die de afwas doet. De prijzen hier liggen lager dan in de reguliere restaurants omdat de personeelskosten lager liggen. Na deze bijzondere maar ook lekkere maaltijd gaan we terug naar onze stek met de Yurakucho Line naar station Ichigaya.....900 meter lopen en tijd voor koffie met een koek.